Het is tijd om verder te gaan, een mooie periode afgesloten. Iedereen kent zulke momenten in het leven. Hoogzomer, de nazomer in het verschiet met de Indian Summer in haar kielzog alvorens de herfst zich weer doet gelden. De ooievaars die op het dak wonen maken zich op naar Afrika te trekken. De jongen zijn druk aan het oefenen en dagelijks ontmoeten de bovenburen soortgenoten hoog in de lucht, rondzwevend in afwachting van de juiste thermiek. Kortom een mooie tijd om de berg te verlaten en de reis voort te zetten.

Een wandeltocht langs de Moezel luidde mijn à la recherche du temps perdu’ uit, gevolgd door een duik in de internationale magische wereld van de fantasie tijdens het jaarlijkse FantasiaFest op de Lindenhorst in de Schiphorst. Onder te dompelen in de betoverde klanken en afwisselend intrigerende geluidsexplosies van de Seed, The Royal Spuds of de Keltische rockband Rhovanion. Een inspirerende wereld met bijzondere, aardige artiesten en bezoekers uit alle windstreken, die ik eigenlijk niet wilde verlaten. Een bijzondere manier van in ht leven staan. Apart! 

Gelukkig verliep de overgang soepel met lange wandelingen op Landgoed Eerde en het luisteren naar Kunstof Radio.

Parle-moi

Vooral de uitzending van 30 juli, waarin Frénk van der Linden ± 50 minuten sprak met de Belgische schrijver/theatermaker Peter van Kraay over zijn autobiografische roman Wat Rest maakte indruk. De dramaturg van Toneelgroep Amsterdam vertelt over mateloze liefde voor, de vernietigende werking van het traumatisch verleden van de Rwandese vrouw Lin en zijn band met haar dochtertje Ange. Sindsdien ben ik gegrepen door het lied Parle-moi van de Frans-Canadese chansonnière Isabelle Boulay dat blijft rondzingen in mijn hoofd.

Dit werd nog eens versterkt door het bericht (31/07) dat Nederland een zesjarige asielzoekster, Renate Agamyrian met acute leukemie op een vliegtuig naar Polen uit zette. Ik begrijp het niet én zeker niet na de zelfmoord in januari jl. van de Russische politiek asielzoeker Aleksandr Dolmatov in zijn cel.

Een mailtje van een collega attendeerde mij op een uitzending van Argos (04/08) over het functioneren van het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen, herhaling van 20 april jl.  Gelukkig zijn steeds meer  journalisten en wetenschappers nieuwsgierig en durven vaker van gebaande paden af te wijken en voorbij afgebakende terreinen te zoeken. Zij laten zich niet meer ringeloren door heersende meningen en de indirecte censuur, maar zoeken verder naar andere waarheden. Het aantal burgers, die beseffen dat er meer is in het leven, is stijgende. Dat maakt mij optimistisch.

Fier en ongeslagen

Het was hoog in de bergen langs de Moezel verscholen in de bossen boven de wijngaarden met een prachtig uitzicht op de wijdde omgeving. Diep beneden meandert de rivier door de leistenen rotsformaties, de grens vormend tussen de Eifel en de Hunsrück. Op mijn zwerftocht stuitte ik op een vermolmd bordje Judenfriedhof . Het kostte wat tijd en inspanning, maar na enig zoeken ontdekte ik een kleine bijna idyllische begraafplaats tussen de bomen in het woud, beschut tegen de zon en ‘indringers’. Overspoeld door het zwartste deel van de Duitse geschiedenis, de klap verraste me, en met een brok in mijn keel liep ik tussen de graven en liet de omgeving op me inwerken. In mijn hoofd vocht de feeërieke plek een slag met de kille historische feiten. Ik legde steentjes op enkele hardstenen zerken. Mijn oog valt op een vrij recente grafsteen, dit monument was ter nagedachtenis aan de moord op 2 kinderen in 1942. Een vrouw uit het dorp vertelde…… , maar hierover later meer.

Fier en ongeslagen weerstaan de grafstenen de tijd en getuigen van een van de donkerste periode in de geschiedenis van de mensheid, opdat die nooit in vergetelheid raakt.

De toekomst is voortdurend op reis door de tijd

om de geschiedenis voor te bereiden, elke dag!

Naschrift:

De schrijver voelt zich niet verantwoordelijk voor conclusies en interpretaties van lezers die indruisen tegen de regels zoals bedoeld door het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, Ministerie van Veiligheid en Justitie én de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit